Αυστηρότερα κριτήρια προετοιμάζει η ΕΕ σε σχέση με τους περιβαλλοντικούς ισχυρισμούς καταναλωτικών προϊόντων
Το φαινόμενο ” greenwashing” αποτελεί φλέγον ζήτημα για την προστασία του περιβάλλοντος. Ο όρος αναφέρεται στην τεχνική εξαπάτησης του πολίτη μέσω παραπλανητικών πληροφοριών σχετικά με “πράσινα” προϊόντα.
Αναλυτικότερα η πρακτική πρακτική Greenwashing, έγκειται σε: 1) υπερβολική ασάφεια, 2) ψευδείς ή ανυπόστατους ισχυρισμούς, 3) ισχυρισμούς για οικολογική συμπεριφορά, ήδη επιβεβλημένη δια νόμου 4) τακτική του λανθάνοντα συμβιβασμού, με έμφαση σε ένα “οικολογικό” χαρακτηριστικό του προϊόντος, παρακάμπτοντας ένα μείζον περιβαλλοντικό ζήτημα, 5) τακτική “του μικρότερου εκ των δύο κακών”, προβάλλουσα αληθοφανές πράσινο περιεχόμενο, χωρίς αναφορά σε τυχόν επιβλαβείς επιπτώσεις 6) χρήση υποδηλωτικών εικόνων ή ήχων της φύσης
Αρχές περιβαλλοντικών ισχυρισμών
1 Να αντικατοπτρίζει ένα επαληθεύσιμο περιβαλλοντικό όφελος σε όλο τον κύκλο ζωής του προϊόντος. ή οι εταιρείες θα πρέπει να είναι διαφανείς σχετικά με τον τομέα της εφοδιαστικής αλυσίδας με τον οποίο σχετίζεται το περιβαλλοντικό όφελος. 2.Οι καταναλωτές δεν πρέπει να παραπλανούνται και αντίθετα θα πρέπει να εκπαιδεύονται σχετικά με το θέμα, ώστε να τους επιτρέπεται να λαμβάνουν τεκμηριωμένη απόφαση. Δεν θα πρέπει να παραλείπονται οι σχετικές πληροφορίες προς τον καταναλωτή. 3. Οι περιβαλλοντικοί ισχυρισμοί πρέπει να είναι ακριβείς και να βασίζονται σε ορθή επιστήμη. 4 Οι εταιρείες θα πρέπει να αποφεύγουν να κάνουν υπερβολικούς ισχυρισμούς που είναι δύσκολο να αποδειχθούν, όπως «φιλικοί προς το περιβάλλον», «πλήρως βιοαποδομήσιμοι» ή παρόμοια. 5 Το διεκδικούμενο περιβαλλοντικό όφελος δεν πρέπει να προκαλεί ή να συμβάλλει σε άλλο περιβαλλοντικό πρόβλημα.
Μέσω της θέσπισης κατάλληλου κανονιστικού και ρυθμιστικού πλαισίου εκ μέρους της ΕΕ, οι καταναλωτές θα τυγχάνουν βέλτιστης πληροφόρησης για τα τεχνικά χαρακτηριστικά των προϊόντων, μετριάζοντας το φαινόμενο του greenwashing
Προς αναθεώρηση του κανονιστικού πλαισίου
Σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ σχετικά με την προστασία του καταναλωτή, ορίζεται ως αναληθής οποιαδήποτε εμπορική πρακτική “εξαπατά ή ενδέχεται να εξαπατήσει το μέσο καταναλωτή, ακόμα και εάν οι πληροφορίες είναι, αντικειμενικά, ορθές” , καθώς και εκείνες που οδηγούν τον αποδέκτη σε καταναλωτικές συμπεριφορές που διαφορετικά δεν θα είχε εκδηλώσει.
