Απόσπασμα από την βιβλιοθήκη "Δέρμα"
Αλλάζει ο ιός του απλού έρπητα κατά τη μετάδοση;
Μια νέα μελέτη εξηγεί πώς ο ιός που προκαλεί τον έρπη μπορεί να αλλάξει κατά τη μετάδοση μεταξύ των συντρόφων
Η μελέτη, από μια ομάδα ερευνητών από το Penn State και το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, είναι η πρώτη που παρακολουθεί τις γενετικές διαφορές του ιού του απλού έρπητα (HSV-1) καθώς μετακινείται μεταξύ ενήλικων συντρόφων σεξουαλικής μετάδοσης.
Τα ευρήματά τους αποκάλυψαν ότι η μετακίνηση του πληθυσμού του ιού μεταξύ των συντρόφων έχει ισχυρό αντίκτυπο στο εάν εμφανίζονται γενετικές διαφορές στην αρχή των νέων λοιμώξεων.
Η παρούσα μελέτη επικεντρώθηκε στον προσδιορισμό αλληλουχίας ολόκληρου του γονιδιώματος του HSV-1, χρησιμοποιώντας δείγματα που δόθηκαν από τους εθελοντές συμμετέχοντες .
Επιπλέον η μελέτη είναι η πρώτη που συγκρίνει αλληλουχίες γονιδιώματος HSV-1 από άτομα με συνεχιζόμενες στοματικές και γεννητικές λοιμώξεις.
Ιστορικά, οι λοιμώξεις από έρπητα του στόματος προκλήθηκαν κυρίως από τον HSV-1 και οι λοιμώξεις από έρπητα των γεννητικών οργάνων προκλήθηκαν από το σχετικό είδος, τον HSV-2.
Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες, περισσότερες νέες περιπτώσεις έρπητα των γεννητικών οργάνων έχουν προκληθεί από τον HSV-1, ειδικά σε χώρες υψηλού εισοδήματος.
Η ψωρίαση συνδέεται με την κακή φυσική κατάσταση
Νεαρά άτομα με κακή φυσική κατάσταση είναι εκτεθειμένα σε υψηλότερο κίνδυνο ψωρίασης
Αυτό προκύπτει απο μια μελέτη που δημοσίευσε το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ της Σουηδίας
Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα για περισσότερους από 1,2 εκατομμύρια άνδρες που στρατολογήθηκαν, ηλικίας 18 ετών, στις Ένοπλες Δυνάμεις της Σουηδίας μεταξύ των ετών 1968 και 2005.
Κατά τη διαδικασία εγγραφής, όλοι αυτοί οι νεαροί άνδρες υποβλήθηκαν στο ίδιο τεστ ευεξίας .
Αργότερα στη ζωή, μεταξύ των ηλικιών 37 και 51 ετών, ορισμένοι ανέπτυξαν ψωρίαση ή ψωριασική αρθρίτιδα. Στην ομάδα χαμηλής φυσικής κατάστασης, το 2,5% ανέπτυξε μία ή και τις δύο αυτές ασθένειες, ενώ μόνο το 1,7% στην ομάδα υψηλής φυσικής κατάστασης το έπραξε. Κατά τον υπολογισμό αυτής της διαφοράς κινδύνου, οι επιστήμονες προσάρμοσαν τα κριτήρια και για άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ).
“Τα αποτελέσματα της μελέτης επιβεβαιώνουν τους λόγους για την εκτίμηση της φυσικής κατάστασης των ανθρώπων νωρίς στη ζωή τους, για τον εντοπισμό ατόμων με υψηλότερο κίνδυνο για δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία αργότερα στη ζωή τους »
Νέα ευρήματα για την αντιμετώπιση της λεύκης
Μελέτη αποκαλύπτει τα μοναδικά δίκτυα επικοινωνίας από κύτταρο σε κύτταρο που μπορούν να διαιωνίσουν τη φλεγμονή και να αποτρέψουν την επαναμελάγχρωση σε ασθενείς με νόσο της λεύκης.
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης αυξάνουν την πιθανότητα στόχευσης του μεταβολισμού των κερατινοκυττάρων στη θεραπεία της λεύκης.
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης αυξάνουν την πιθανότητα στόχευσης του μεταβολισμού των κερατινοκυττάρων στη θεραπεία της λεύκης. Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για τη βελτίωση της κατανόησης του τρόπου με τον οποίο οι καταστάσεις κερατινοκυττάρων επηρεάζουν το μικροπεριβάλλον των ιστών και συμβάλλουν στην παθογένεση της νόσου.
Η πολυδιάστατη επιβάρυνση της ατοπικής δερματίτιδας στους ενήλικες
Έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα πως η επιβάρυνση της νόσου σε ενήλικες που ζουν με την πάθηση είναι πολυδιάστατη και σχετίζεται με διάφορους παράγοντες.
Τα ευρήματα έδειξαν πως η σοβαρότητα της AD και ο χρόνος που αφιερώθηκε στη διαχείριση των συμπτωμάτων ειχαν τις ισχυρότερες συσχετίσεις με το φορτίο της νόσου.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η έρευνα έχει τεκμηριώσει το φορτίο της νόσου της AD, συμπεριλαμβανομένης της ορατής φύσης της και της επίδρασης στη φαγούρα και τον ύπνο, αλλά παραμένουν κενά γνώσης.
Τα κενά περιλαμβάνουν κακή κατανόηση των συμπτωμάτων εκτός από τη φαγούρα, την εμπειρία θεραπείας των ασθενών και τον τρόπο με τον οποίο τα διαφορετικά στοιχεία επιβάρυνσης αλληλεπίδρασης ασθενειών.
Σύγχρονα ευρήματα για την θεραπεία μελάσματος
Η θεραπεία του τριπλού συνδυασμού (TC) συνεχίζει να είναι το χρυσό πρότυπο φροντίδας.
Η τοπική κυστεαμίνη και το τρανεξαμικό οξύ είναι νεότερες επιλογές που μπορούν να ενσωματωθούν ως επικουρικές και θεραπείες συντήρησης στο σχήμα του ασθενούς.
Αυτά είναι τα συμπεράσματα μιας μελέτης που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Journal Of Clinical and Aesthetic Dermatology ( May 1, 2022)
Πρόκειται για μια ανασκόπηση μελετών που αναλύουν τους τοπικούς παράγοντες που χρησιμοποιούνται για το μέλασμα.
Η θεραπεία TC παραμένει το χρυσό πρότυπο φροντίδας που βασίζεται στην αποτελεσματικότητα και την ανεκτικότητα του ασθενούς.
Τα στοιχεία έχουν δείξει ότι το ασκορβικό οξύ, το αζελαϊκό οξύ, το γλυκολικό οξύ, το κοζικό οξύ, το σαλικυλικό οξύ και η νιασιναμίδη είναι αποτελεσματικές ως επικουρικές θεραπείες με ελάχιστες παρενέργειες.
Γενετικοί παράγοντες της ακμής
Η ανακάλυψη 29 γονιδίων κινδύνου ακμής, παρέχει ελπίδες για νέες θεραπείες
Μια μελέτη της γενετικής της ακμής έχει εντοπίσει 29 περιοχές του γονιδιώματος που επηρεάζουν την πάθηση.
Αυτές οι γενετικές γνώσεις προσφέρουν πιθανούς νέους στόχους για θεραπεία.
Μπορούν επίσης να βοηθήσουν τους κλινικούς γιατρούς να εντοπίσουν άτομα υψηλού κινδύνου για σοβαρή ασθένεια.
Η έρευνα, είναι η μεγαλύτερη μελέτη του είδους της, που περιλαμβάνει γενετικά δεδομένα από περισσότερα από 20.000 άτομα με ακμή.
Οι ερευνητές ανέλυσαν εννέα σύνολα δεδομένων μελέτης συσχέτισης γονιδιώματος από ασθενείς σε όλο τον κόσμο.
Αυτές οι μελέτες περιελάμβαναν σάρωση ολόκληρου του γονιδιώματος 20.165 ατόμων που είχαν ακμή και 595.231 ατόμων που δεν είχαν.
Η μελέτη εντόπισε 29 νέες γενετικές παραλλαγές που είναι πιο συχνές σε άτομα με ακμή. Επιβεβαίωσε επίσης 14 από τις 17 παραλλαγές που είναι ήδη γνωστό ότι σχετίζονται με την πάθηση. Αυτό ανεβάζει τον συνολικό αριθμό των γνωστών παραλλαγών σε 46.
Κέντρο Γνώσης
Δερματικές παθήσεις
