Ανασκόπηση μελετών για τον κνησμό
Δερματικές παθήσεις & κνησμός
Άτομα με χρόνιες κνησμώδεις καταστάσεις, όπως έκζεμα και ψωρίαση, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο άγχους, κατάθλιψης και σκέψεων αυτοκτονίας.
Η φαγούρα είναι ένα πολύ κοινό σύμπτωμα σε ασθενείς που υποφέρουν από δερματικές παθήσεις .
Μια πολυκεντρική μελέτη με θέμα τις ψυχολογικές επιπτώσεις της φαγούρας που δημοσιεύτηκε στο Journal of Investigative Dermatology, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η παρουσία κνησμού σε ασθενείς με δερματολογικά προβλήματα σχετίζεται σημαντικά με την κλινική κατάθλιψη, τον αυτοκτονικό ιδεασμό και το άγχος.
Οι ερευνητές συνιστούν την παροχή στους ασθενείς πρόσβασης σε μια πολυεπιστημονική ομάδα για την πρόληψη και τη διαχείριση των αντίστοιχων προβλημάτων που σχετίζονται με την φαγούρα.
Μέρος μιας μεγάλης ευρωπαϊκής πολυκεντρικής μελέτης που διεξήχθη από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Δερματολογίας και Ψυχιατρικής (ESDaP), η μελέτη συνέκρινε το ψυχολογικό βάρος των ασθενειών και της ποιότητας ζωής που συνδέεται με την υγεία μεταξύ δερματολογικών ασθενών με κνησμό και εκείνων χωρίς κνησμό .
Η μελέτη απεικονίζει την πολυδιάστατη πτυχή του κνησμού γεγονός που καθιστά την ανάγκη, οι ασθενείς να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες που πραγματοποιούνται απο διεπιστημονική ομάδα επαγγελματιών υγείας .
Οι ερευνητές προτείνουν επίσης προληπτικά μέτρα, όπως προγράμματα εκπαίδευσης ψωρίασης ή στοχευμένες πληροφορίες στο διαδίκτυο.
Σε πολλές χρόνιες φλεγμονώδεις δερματικές διαταραχές, η έγκαιρη θεραπεία που είναι ειδικά προσαρμοσμένη για τον ασθενή μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της φαγούρα όσο το δυνατόν συντομότερα και να αποτρέψει την ανάπτυξη προβλημάτων ψυχικής υγείας.
Οι υπάρχουσες αντι-κνησμώδεις παρεμβάσεις θα πρέπει να εφαρμόζονται πιο συχνά στη συνήθη φροντίδα των δερματολογικών ασθενών
Το ξύσιμο του δέρματος συνδέεται με την αλλεργία και το έκζεμα
Μια άλλη μελέτη δείχνει πως ξύσιμο του δέρματος προκαλεί αντίδραση στο έντερο με αποτέλεσμα τις αλλεργικές αντιδράσεις στα τρόφιμα.
Το ξύσιμο του δέρματος προκαλεί μια σειρά από ανοσολογικές αποκρίσεις που κορυφώνονται με αυξημένο αριθμό ενεργοποιημένων μαστοκυττάρων – ανοσοκύτταρα που εμπλέκονται σε αλλεργικές αντιδράσεις – στο λεπτό έντερο.
Αυτή η πρόσφατα αναγνωρισμένη επικοινωνία δέρματος-εντέρου, βοηθά να φωτιστεί η σχέση μεταξύ της τροφικής αλλεργίας και της ατοπικής δερματίτιδας .
Η ατοπική δερματίτιδα είναι ένας ισχυρός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη τροφικής αλλεργίας, αλλά η ακριβής σχέση μεταξύ των δύο συνθηκών παραμένει ασαφής. Δεδομένου ότι ο κνησμός είναι ένα σημαντικό σύμπτωμα της ατοπικής δερματίτιδας, τα άτομα με τη νόσο, ιδιαίτερα τα μωρά, συχνά γρατζουνίζουν το δέρμα τους.
Αν και χρειάζεται πρόσθετη εργασία για να προσδιοριστεί η συνάφεια των ευρημάτων με τον άνθρωπο, οι ερευνητές προτείνουν ότι οι παρεμβάσεις για τον περιορισμό του κνησμού θα μπορούσαν να μειώσουν τη σοβαρότητα της τροφικής αλλεργίας σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα.
Ο μηχανισμός του κνησμού
O ορισμός του κνησμού ως «το ενοχλητικό αίσθημα που προκαλεί την επιθυμία, ή το αντανακλαστικό, του ξεσμού», διατυπώθηκε το 1665 από τον γερμανό γιατρό Samuel Hafenreffer, και ισχύει μέχρι σήμερα.
Οι μηχανισμοί που προκαλούν την φαγούρα είναι διαφορετικοί μεταξύ τριχωτού και άτριχου μέρους του δέρματος .. Αυτό προκύπτει απο μια μελέτη στο Georgia Institute of Technology .
Η μελέτη αποκαλύπτει διαφορές στη φαγούρα σε μη τριχωτές έναντι τριχωτές περιοχές του δέρματος.
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς ερευνητές, υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι ερεθισμάτων από το νευρικό σύστημα που προκαλούν την αίσθηση κνησμού μέσω αισθητηρίων νεύρων στο δέρμα , χημικά και μηχανικά.
Στη μελέτη τους, η ομάδα εντόπισε έναν συγκεκριμένο πληθυσμό νευρώνων που ελέγχει τον κνησμό στο πιο λείο και σκληρότερο δέρμα που βρίσκεται στις παλάμες των χεριών και των ποδιών.
Ο κνησμός σε αυτές τις περιοχές δημιουργεί μεγαλύτερη δυσκολία για τους πάσχοντες και είναι εκπληκτικά ποιο συχνός .
Δεδομένου ότι πολλοί βιολογικοί μηχανισμοί που βασίζονται σε φαγούρα – όπως υποδοχείς και νευρικές οδοί – είναι παρόμοιοι σε ποντίκια και ανθρώπους, οι περισσότερες μελέτες για τον κνησμό έχουν γίνει σε ποντίκια .
Χρησιμοποιώντας ποντίκια στο εργαστήριό τους, οι ερευνητές κατάφεραν να ενεργοποιήσουν ή να μπλοκάρουν αυτούς τους νευρώνες.
Τα ευρήματα τους έδειξαν , για πρώτη φορά , πως οι πραγματικοί νευρώνες που στέλνουν φαγούρα είναι διαφορετικοί πληθυσμοί. Οι νευρώνες που βρίσκονται στο τριχωτό δέρμα δεν αισθάνονται φαγούρα σε αντίθεση με τα άτριχα μέρη.
Η ομάδα ελπίζει ότι η έρευνα οδηγεί σε θεραπείες που θα απενεργοποιήσουν αυτούς τους νευρώνες που προκαλούν φαγούρα, ίσως μπλοκάροντάς τους στο ανθρώπινο δέρμα.
«Μέχρι σήμερα, οι περισσότερες θεραπείες για τον κνησμό του δέρματος δεν κάνουν διάκριση μεταξύ τριχωτού και του μη τριχωτού δέρματος, εκτός από πιθανή φαρμακευτική ισχύ λόγω του αυξημένου πάχους του δέρματος σε λείες περιοχές τη ς επιδερμίδας. Τα ευρήματα της Georgia Tech παρέχουν μια λογική για την ανάπτυξη θεραπειών που στοχεύουν στη χρόνια φαγούρα των χεριών και των ποδιών που, εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών” .
Το τρίψιμο του δέρματος ανακουφίζει από τον κνησμό
Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Neuroscience δειχνει πως το τρίψιμο του δέρματος ενεργοποιεί το νευρικό μονοπάτι που ανακουφίζει από τον κνησμό. Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες , τα κύτταρα των αισθητηριακών νεύρων συνεργάζονται για να μεταδώσουν τα σήματα του κνησμού από το δέρμα στον νωτιαίο μυελό, όπου οι νευρώνες στη συνέχεια μεταφέρουν τα σήματα αυτά στον εγκέφαλο.
Η ερευνητική ομάδα πειραματίστηκε με ποντίκια στα οποία χορήγησε μια χημική ουσία που προξενεί φαγούρα στο δέρμα τους προκαλώντας τους έτσι την επιθυμία ξυσίματος.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές κατέγραψαν την ηλεκτρική απόκριση από τους νευρώνες στο νωτιαίο μυελό, ενώ χάιδευαν τα πόδια των ζώων.
Αυτοί οι νευρώνες ανταποκρίνονταν τόσο στην αφή όσο και στην φαγούρα!
Οσο περισσότερο επίμονη γινόταν η αφή τόσο μειωνόταν η αίσθηση της φαγούρας και το αντίστροφο.
Το συμπέρασμα ήταν, πως το χάιδεμα του δέρματος ενεργοποιεί τους υποδοχείς αφής, και νευρώνες κατά της φαγούρας στον νωτιαίο μυελό.
