Η έρευνα του μικροβιώματος του δέρματος δίνει πολλά νέα «όπλα» για τη διαχείριση της ακμής.
Στο μέλλον, η ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπειών ακμής θα επιτρέψει τη στόχευση των παθογόνων στελεχών, αφήνοντας ανέπαφα τα κοινά στελέχη. Τέτοιες εναλλακτικές θεραπείες, που περιλαμβάνουν τροποποιήσεις του μικροβιώματος , θα αποτελέσουν την επόμενη γενιά «οικολογικών» αντιφλεγμονωδών θεραπειών. Στο ίδιο πλαίσιο , μπορεί η έγκαιρη παρέμβαση ήδη από την ηλικία των δέκα ετών, να λειτουργήσει προληπτικά και στη περίπτωση της ακμής, ειδικά σε παιδιά που ο ένας ή και οι δύο γονείς τους είχαν έντονη ακμή.
Αυτά προκύπτουν απο μια μελέτη που δημοσιεύτηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στο PumMed
Ολο και περισσότερες σύγχρονες μελέτες καταδεικνύουν , ότι το μικροβίωμα του εντέρου εμπλέκεται στην ακμή, μέσω αλληλεπιδράσεων με το μικροβίωμα του δέρματος.
Μέχρι πρόσφατα , θεωρούσαμε πως η ακμή σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο βακτήριο, το C. Acnes.
Η απώλεια της ποικιλομορφίας του C. acnes δρα ως έναυσμα για την ενεργοποίηση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγώντας σε δερματική φλεγμονή.
Άλλα βακτήρια, κυρίως Staphylococcus epidermis, εμπλέκονται επίσης στην ακμή. Τα S. epidermidis και C. acnes αλληλεπιδρούν και είναι κρίσιμα για τη ρύθμιση της ομοιόστασης του δέρματος.
Η βελτιωμένη κατανόηση της γενετικής και φαινοτυπικής ποικιλομορφίας των στελεχών C. acnes και της εμπλοκής άλλων βακτηριακών ειδών στη φυσιοπαθολογία της ακμής , υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι εφικτό να αναπτυχθούν εξατομικευμένες θεραπείες ακμής, στοχεύοντας μόνο τα παθογόνα στελέχη και αφήνοντας τα κοινά στελέχη. Αθικτα.
Ως δυσβίωση χαρακτηρίζεται η διαταραχή των φυσιολογικών βακτηριακών πληθυσμών του εντέρου, με μειωμένα τα επίπεδα των απαραίτητων ωφέλιμων βακτηρίων.
Υπάρχουν πολλά στοιχεία που υποδεικνύουν ότι η δυσβίωση είναι το υποκείμενο αίτιο σημαντικού αριθμού ασθενειών, και όχι μόνο σχετιζόμενων με το έντερο. Αυτές οι ασθένειες είναι πιθανό να προκαλούνται σαν αποτέλεσμα της δυσβίωσης και όχι σαν άμεσο αποτέλεσμα της δράσης παθογόνων μικροβίων.
Κέντρο Γνώσης
Δερματολογία & Αισθητική
Καθώς τα συνήθως χρησιμοποιούμενα τοπικά και συστηματικά αντιβιοτικά προκαλούν δερματική δυσβίωση, η νέα μας αντίληψη για την παθοφυσιολογία της ακμής έχει οδηγήσει σε αλλαγή κατεύθυνσης για τη θεραπεία της ακμής.
Στο μέλλον, η ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπειών ακμής θα επιτρέψει τη στόχευση των παθογόνων στελεχών, αφήνοντας ανέπαφα τα κοινά στελέχη.
Τέτοιες εναλλακτικές θεραπείες, που περιλαμβάνουν τροποποιήσεις του μικροβιώματος , μπορεί να αποτελέσουν την επόμενη γενιά «οικολογικών» αντιφλεγμονωδών θεραπειών.