Ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ ,ανακάλυψαν έναν μηχανισμό που μπορεί να εξηγήσει γιατί ορισμένα μέρη του δέρματός μας είναι πιο ευαίσθητα από άλλα.
Η ανάλυση, που πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια, αποκαλύπτει ότι η υψηλότερη ευαισθησία ορισμένων περιοχών του δέρματος προέρχεται από μεγαλύτερο αριθμό και ισχυρότερων συνδέσεων μεταξύ των νευρώνων σε αυτές τις περιοχές και των αντίστοιχων περιοχών του εγκεφάλου.
Τα ευρήματα θέτουν τη βάση για την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών που βασίζονται στις ανωμαλίες της αφής που παρατηρούνται σε ορισμένες νευροαναπτυξιακές διαταραχές στους ανθρώπους
Ορισμένα μέρη του σώματος - τα χέρια και τα χείλη μας, για παράδειγμα - είναι πιο ευαίσθητα από άλλα, καθιστώντας τα βασικά εργαλεία στην ικανότητά μας να διακρίνουμε τις πιο περίπλοκες λεπτομέρειες του κόσμου γύρω μας. Αυτή η ικανότητα είναι το κλειδί για την επιβίωσή μας, επιτρέποντάς μας να περιηγηθούμε με ασφάλεια στο περιβάλλον μας να κατανοούμε γρήγορα και να ανταποκρινόμαστε σε νέες καταστάσεις. Ισως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ο εγκέφαλος αφιερώνει σημαντικό χώρο σε αυτές τις ευαίσθητες επιφάνειες του δέρματος που είναι εξειδικευμένες για λεπτό, διακριτικό άγγιγμα και συλλέγουν συνεχώς λεπτομερείς πληροφορίες μέσω αισθητηριακών νευρώνων.
Πώς όμως η σύνδεση μεταξύ των αισθητήριων νευρώνων και του εγκεφάλου έχει ως αποτέλεσμα ένα τόσο εξαιρετικά ευαίσθητο δέρμα;
Η νέα μελέτη με επικεφαλής ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ αποκάλυψε έναν μηχανισμό που μπορεί να υποκρύπτει τη μεγαλύτερη ευαισθησία ορισμένων περιοχών του δέρματος.
Η έρευνα, που διεξήχθη σε ποντίκια και δημοσιεύτηκε στις 11 Οκτωβρίου στο Cell, δείχνει ότι η υπερεκπροσώπηση των ευαίσθητων επιφανειών του δέρματος στον εγκέφαλο αναπτύσσεται στην πρώιμη εφηβεία και μπορεί να εντοπιστεί στο στέλεχος του εγκεφάλου.
Επιπλέον, οι αισθητήριοι νευρώνες που γεμίζουν τα πιο ευαίσθητα μέρη του δέρματος και μεταφέρουν πληροφορίες στον κορμό του εγκεφάλου σχηματίζουν περισσότερες συνδέσεις και ισχυρότερες από τους νευρώνες σε λιγότερο ευαίσθητα σημεία του σώματος.
“Αυτή η μελέτη παρέχει μια μηχανιστική κατανόηση του γιατί αφιερώνεται περισσότερη μέρος του εγκεφάλου μας σε επιφάνειες του δέρματος με υψηλή οξύτητα αφής”
Ενώ η μελέτη έγινε σε ποντίκια, η υπερ εκπροσώπηση των ευαίσθητων περιοχών του δέρματος στον εγκέφαλο παρατηρείται σε όλα τα θηλαστικά – υποδηλώνοντας ότι ο μηχανισμός μπορεί να γενικευτεί σε άλλα είδη.
Από εξελικτική άποψη, τα θηλαστικά έχουν δραματικά διαφορετικές μορφές σώματος, πράγμα που μεταφράζεται σε ευαισθησία σε διαφορετικές επιφάνειες του δέρματος.
Τα ευρήματα, αν και θεμελιώδη, θα μπορούσαν κάποια στιγμή να φωτίσουν τις ανωμαλίες στην αφή που παρατηρούνται σε ορισμένες νευροαναπτυξιακές διαταραχές στους ανθρώπους.
Harvard Medical School. Unraveling the Mystery of Touch
Επιμορφωτικό Πρόγραμμα
