Τα μικροπλαστικά -- μικρά πλαστικά κομμάτια μήκους μικρότερου των πέντε χιλιοστών -- γίνονται μια πανταχού παρούσα οικολογική μόλυνση. Μελέτες υποδεικνύουν ότι από μόνα τους, αυτά τα μικροσκοπικά κομμάτια είναι δυνητικά επιβλαβή και δεν είναι σαφές ποια επίδραση θα μπορούσαν να έχουν στους ρύπους που κολλάνε πάνω τους.
Τώρα, οι ερευνητές δείχνουν ότι, όταν συνδέονται με μικροπλαστικά, τα φίλτρα UV που χρησιμοποιούνται σε προϊόντα όπως τα αντηλιακά μπορούν να κάνουν το μέταλλο χρώμιο πιο τοξικό.
Επειδή τα μικροπλαστικά μπορούν να συσσωρεύσουν άλλους περιβαλλοντικούς ρύπους στις επιφάνειές τους, όπως βαρέα μέταλλα ή οργανικά μόρια, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα για την άγρια ζωή, τα φυτά ή τους ανθρώπους από ό,τι αρχικά πιστεύαμε.
Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι τα βαρέα μέταλλα μπορούν εύκολα να προσκολληθούν σε μικροπλαστικά και ότι αυτός ο συνδυασμός θα μπορούσε ενδεχομένως να βλάψει την υδρόβια ζωή. Αλλά πέρα από την απλή προσκόλληση σε άλλους ρύπους, τα μικροπλαστικά και το κοκτέιλ ουσιών πάνω τους θα μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους, αλλάζοντας τις χημικές τους ιδιότητες.
Για παράδειγμα, ορισμένα μέταλλα, όπως το χρώμιο (Cr), ενδέχεται να λάβουν διαφορετικές καταστάσεις οξείδωσης ενώ βρίσκονται στις επιφάνειες των μικροπλαστικών. Και παρόλο που το Cr(III) είναι σχετικά ασφαλές, το Cr(VI) είναι τοξικό. Έτσι, η επιστημονική ομάδα θέλησε να διερευνήσει , για πρώτη φορά, πώς η κατάσταση οξείδωσης του Cr θα μπορούσε να αλλάξει όταν συνδεθεί με μικροπλαστικά και πώς αυτό θα μπορούσε να επηρεαστεί από έναν κοινό οργανικό ρύπο: τα μόρια του φίλτρου UV.
Οι ερευνητές δημιούργησαν μείγματα μικροπλαστικών σωματιδίων Cr και πολυστυρενίου τόσο με όσο και χωρίς φίλτρα UV τύπου βενζοφαινόνης. Η ομάδα διαπίστωσε ότι τα μικροπλαστικά θα μπορούσαν να συσσωματώσουν ακόμη περισσότερο Cr παρουσία ενός φίλτρου UV. Επιπλέον, η κατάσταση οξείδωσης του Cr ήταν υψηλότερη στα μείγματα που περιείχαν τα φίλτρα. Τέλος, η ομάδα εξέτασε εάν αυτή η αυξημένη κατάσταση οξείδωσης μεταφράζεται σε περιβαλλοντική τοξικότητα για έναν πληθυσμό μικροφυκών. Η ανάπτυξη των μικροφυκών ανεστάλη όταν εκτέθηκε στο μείγμα που περιείχε το μόριο του φίλτρου, υποδηλώνοντας ότι το Cr ήταν πλέον στην πιο τοξική του μορφή.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό σημαίνει ότι τα μικροπλαστικά μπορούν να βοηθήσουν στη μετατροπή των ρύπων σε μια πιο επιβλαβή μορφή — μια αλληλεπίδραση που δεν είχε αποδειχθεί προηγουμένως.
