Η γεωμετρία των επιδερμικών κυττάρων είναι υπεύθυνη για την διατήρηση του φραγμού του δέρματος προτείνει μια έρευνα
Οι άνθρωποι χάνουν 200 εκατομμύρια κύτταρα του δέρματός τους κάθε ώρα.
Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 24 ωρών, ένα άτομο χάνει σχεδόν πέντε δισεκατομμύρια κύτταρα του δέρματος.
Πως συμβαίνει αυτή η κολοσσιαία διαδικασία αποβολής κυττάρων χωρίς να υπάρχει διακοπή στο φράγμα του δέρματος ;
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Keio στην Ιαπωνία, σε συνεργασία με το Imperial College του Λονδίνου, θεωρούν πως αυτό οφείλεται στο σχήμα των επιδερμικών κυττάρων σε συνδυασμό με την ικανότητά τους να κολλάνε προσωρινά μεταξύ τους ,διαμορφώνοντας έτσι ένα ισχυρό φραγμό
Είναι πλέον γνωστό, πως η επιδερμίδα αποτελείται από ένα παχύ εξωτερικό φράγμα νεκρών επιδερμικών κυττάρων, τα οποία συνεχώς αποβάλλει .
Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό , είναι πως υπάρχει και ένας δεύτερος φραγμός βαθύτερα κάτω από την επιφάνεια της επιδερμίδας που αποτελείται από ένα μόνο στρώμα κυττάρων, και σχηματίζεται έτσι ένα πολύ λεπτότερο, αν και εξίσου σημαντικό, προστατευτικό φράγμα.
Οι ερευνητές θεωρούν, πως το σχήμα των επιδερμικών κυττάρων αποτελείται από έξη ορθογώνιες και οκτώ εξαγωνικές πλευρές.
Το σχήμα αυτό, γνωστό ως tetrakaidecahedron ,προτάθηκε για πρώτη φορά το 1887 από έναν Ιρλανδό μαθηματικό τον William Thomson.
Ο Thomson ισχυρίστηκε, πως το σχήμα αυτό είναι ιδανικό για συσκευασία αντικειμένων ίσου μεγέθους ,καθώς είναι ικανό να καλύψει ελάχιστη επιφάνεια.
Η ομάδα στη σημερινή μελέτη ,υποστηρίζει, ότι αυτή ακριβώς η γεωμετρία των επιδερμικών κυττάρων με τις ορθογώνιες και εξαγωνικές πλευρές, τους επιτρέπει να είναι σφικτά δεμένα το ένα με το άλλο .
Η ομάδα ανακάλυψε επίσης, ότι τα κύτταρα του δεύτερου φραγμού , παράγουν πρωτεΐνες, οι οποίες δρουν ως προσωρινή κόλλα που συνδέει τα κύτταρα μαζί σε «σφικτές ενώσεις», .
“Το δέρμα μας είναι το μεγαλύτερο όργανο στο σώμα μας και είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε πλήρως πώς λειτουργεί, έτσι ώστε όταν δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε, να μπορούμε να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς που προκαλούν το προβλήματα. “
Ο συνδυασμός της γεωμετρίας των κυττάρων και ο σχηματισμός σφιχτής διασταύρωσης, σημαίνει, ότι ο φραγμός του δέρματος μπορεί να διατηρήσει την ακεραιότητά του ακόμη και αν είναι πολύ λεπτό.
Όταν νέα κύτταρα σχηματίζουν κάτω την επιφάνεια της επιδερμίδας νέους σφιχτούς κόμβους, ωθούν τα παλαιότερα κύτταρα προς τα πάνω προς την επιφάνεια του δέρματος, και εκεί χάνουν τους σφιχτούς κόμβους τους.
Αυτός ο μηχανισμός, ενδεχομένως εξηγεί πως τυχόν «δυσλειτουργίες» στην παραγωγή των σφικτών συνδέσμων μπορεί να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει σε ασθένειες του δέρματος
