Μια πρόσφατη μελέτη διερευνά την σύγχρονη επιστήμη όσον αφορά την δυνατότητα διαχείρισης του μικροβιωματος για την αντιμετώπιση παθήσεων του δέρματος .
Οι συντάκτες της μελέτης εξετάζουν στρατηγικές διαχείρισης που κυμαίνονται από τη μεταμόσχευση μικροβίων , την βακτηριοθεραπεία , έως τη χρήση πρεβιοτικών, προβιοτικών και μεταβιοτικών. Η μεταμόσχευση ή η εφαρμογή μεμονωμένων στελεχών μικροβιώματος καταδεικνύει ευεργετικές θεραπευτικές εφαρμογές. Πιθανά βιοθεραπευτικά σχήματα περιλαμβάνουν Fillaggrin, LEKTI, IL-10, αντιφλεγμονώδη σωματοτροπίνη ή άλλους αυξητικούς παράγοντες και ορμόνες.
Η κατανόηση των ανθρώπων ως ξενιστών τρισεκατομμυρίων μικροοργανισμών έχει αλλάξει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε και στοχεύουμε τις ασθένειες.
Ζούμε σε μια συμβιωτική σχέση με τα μικρόβιά μας και τα ανθρώπινα κύτταρα αλληλοεπιδρούν στενά και επικοινωνούν με βακτηριακά, μυκητιακά και ιικά κύτταρα.
Αυτή η σχέση είναι συνήθως ευεργετική, αλλά η συμβιωτική φύση μπορεί να αλλάξει εάν αλλάξει η κατανομή ορισμένων συστατικών του συστήματος και μπορεί να οδηγήσει σε δυσβίωση ή ασθένεια.
Ενώ το προβιοτικό πεδίο είναι παλιό, πολλές πρόσφατες εξελίξεις οφείλονται σε τεχνολογικές ανακαλύψεις. Η εμφάνιση της αλληλουχίας επόμενης γενιάς παρείχε άνευ προηγουμένου πληροφορίες σχετικά με τη σύνθεση μικροβίων.
Πολλές μελέτες έχουν δείξει επίσης μια σχέση μεταξύ της υγείας του δέρματος και της γαστρεντερικής υγείας. Οι γαστρεντερικές διαταραχές συχνά σχετίζονται με δερματικές διαταραχές: 7–11% των ασθενών με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου πάσχουν επίσης από ψωρίαση.
Για παράδειγμα, μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες έχει συνδεθεί με την ακμή και την πιτυρίδα.
Οι ανισορροπίες στο έντερο του μικροβίου φαίνεται να συμβάλλουν σε κοινές δερματικές παθήσεις της Δύσης.
Ως αλλοιωμένο μικρόβιο του εντέρου έχει βρεθεί σε πολλές κοινές δερματικές παθήσεις, όπως ακμή, ατοπική δερματίτιδα, και ροδόχρου ακμή. Η Δυτική διατροφή, η οποία είναι πλούσια σε λιπαρά και υδατάνθρακες και έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, έχει αλλάξει το μικρόβιο του εντέρου, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε εξασθενημένη στοιβάδα βλέννας και, σε περαιτέρω στάδια, εξασθενημένο εντερικό φράγμα. Αυτό συμβάλλει σε μια φλεγμονώδη κατάσταση στο σώμα που μπορεί να εκφραστεί ως παθολογία του δέρματος. Τα προβιοτικά και οι χειρισμοί διατροφής έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία για (εν μέρει) αποκατάσταση δερματικών διαταραχών
Ο άξονας δέρματος – εντέρου δεν διέπεται μόνο από τη διατροφή, και δρα αμφίδρομα με UVB και τοπικές αλλεργίες που επηρεάζουν άμεσα το έντερο.
Επομένως, η διασταύρωση μεταξύ του εντέρου και του δέρματος είναι ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη σε σχέση με τις δερματικές διαταραχές.
Πολλές δερματικές παθήσεις σχετίζονται με μια ανισορροπία στο μικρόβιωμα του δέρματος. Τα τελευταία χρόνια, το μικρόβιο του δέρματος έχει γίνει ένα καυτό θέμα, τόσο για θεραπευτικούς όσο και για καλλυντικούς σκοπούς.
Η δυνατότητα χειρισμού του μικροβίου του ανθρώπινου δέρματος για την αντιμετώπιση των δερματικών παθήσεων έχει ανοίξει συναρπαστικές νέες οδούς θεραπείας.
Συνοψίζουμε όλες τις προσπάθειες που έχουν αναληφθεί για ανταλλαγή, χειρισμό, μεταμόσχευση ή επιλεκτική εφαρμογή του μικροβίου δέρματος μέχρι σήμερα.
Πολλές μικροβιακές ομάδες έχουν στοχευτεί, καθώς έχουν αποδειχθεί ότι είναι ευεργετικές για την υγεία του δέρματος.
Το μικρόβιο δέρματος αντιπροσωπεύει μια νέα πλατφόρμα θεραπείας. Η μεταμόσχευση πλήρους μικροβίου ή η εφαρμογή μεμονωμένων στελεχών έχει αποδείξει ευεργετική θεραπευτική εφαρμογή.
