*Απόσπασμα από το λεξικό “Συστατικά μεσοθεραπείας -Προφίλ /αξιολογήσεις /γνωμοδοτήσεις”
Η ανάπτυξη ενεργών πεπτιδίων έχει ανοίξει ένα νέο πεδίο στην καλλυντική και φαρμακευτική φροντίδα του δέρματος την τελευταία ιδιαίτερα δεκαετία. Η έρευνα επιβεβαιώνει την αποτελεσματικότητά τους στο ανθρώπινο δέρμα
Γενικά τα πεπτίδια είναι αζωτούχες οργανικές ενώσεις που αποτελούν δομικό συστατικό των πρωτεϊνών. Στα πεπτίδια ανήκουν και πολλές ορμόνες και αντιβιοτικά. Το χαρακτηριστικό των πεπτιδίων είναι ότι αποτελούνται από δύο ή περισσότερα αμινοξέα συνδεόμενα με πεπτιδικό δεσμό γεγονός που προσδιορίζει και τον ορισμό τους.
Τα πρώτα πεπτίδια περιεγράφηκαν από τους Emil Fischer και Hofmeister στις αρχές του 19ου αιώνα. Η πρώτη σύνθεση πεπτιδίων δημοσιεύτηκε το 1901 από τους Fischer και Fourneauin.
Ο Fischer περιέγραψε το πρώτο πεπτίδιο ως γλυκυλογλυκίνη και στις διαλέξεις του εξήγησε την πεπτιδική δομή όπως διπεπτίδια, τριπεπτίδια και πολυπεπτίδια .
Ακολούθησαν χρόνια και οι επιστήμονες συνέθεσαν νέα πεπτίδια, εντόπισαν περισσότερα φυσικά πεπτίδια και έμαθαν περισσότερα για τις λειτουργίες τους.
Εκτός από την αυξανόμενη γνώση σχετικά με τα φυσικά και συνθετικά πεπτίδια, αναπτύχθηκαν διαφορετικά συνθετικά πεπτίδια.
’Η γλυκίνη-ιστιδίνη-λυσίνη χαλκού (Cu-GHK) αναπτύχθηκε το 1973 από τον Loren Pickard.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, το πρώτο πεπτίδιο χαλκού ενσωματώθηκε σε προϊόντα περιποίησης δέρματος.
Ακόμη και τότε, η ανάπτυξη πεπτιδίων προχώρησε αργά μέχρι τις αρχές του 2000, όταν αναπτυχθηκε το παλμιτοϋλοπενταπεπτίδιο-4.
Έκτοτε, η έρευνα και η βιομηχανία έχουν αναπτύξει πολλά σύντομα, σταθερά και συνθετικά πεπτίδια που έχουν ρόλο στη σύνθεση της εξωκυτταρικής μήτρας, τη μελάγχρωση, την έμφυτη ανοσία και τη φλεγμονή.
Αυτά τα πεπτίδια χρησιμοποιούνται για τη διέγερση του κολλαγόνου, την επούλωση πληγών, την εξομάλυνση των ρυτίδων , καθώς και για αντιοξειδωτικά, αντιμικροβιακά και λευκαντικά αποτελέσματα.
Τα πεπτίδια που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά μπορούν να ταξινομηθούν ως πεπτίδια σήματος, πεπτίδια φορείς, πεπτίδια αναστολέων νευροδιαβιβαστών και πεπτίδια αναστολέων ενζύμων.
Παλαιότερα υπήρχε η πεποίθηση ότι λόγω του δερματικού φραγμού, το μοριακό βάρος των πεπτιδίων πρέπει να είναι μικρότερο από 500
Νεότερες μελέτες ωστόσο έχουν δείξει ότι μεγαλύτερα μόρια μπορούν να διασχίσουν τον φραγμό του δέρματος, ειδικά στην περίπτωση ξηρού και γηρασμένου δέρματος.
Υπάρχουν ακόμη κάποια ανοιχτά ερωτήματα, όπως το πώς μπορεί να είναι δυνατό να ξεπεραστεί το φράγμα για να επιτραπεί η διείσδυση τέτοιων ενώσεων, και ως εκ τούτου να ενισχυθούν οι συγκεντρώσεις που παρέχονται στη θέση στόχο στο χόριο.
Νέες ερωτήσεις θα οδηγήσουν σε νέα σχέδια μελέτης, και ελπίζουμε σε νέες απαντήσεις και λύσεις, και νέα καλλυντικά πεπτίδια.
Ο πιθανός ρόλος των φυσικών βιοδραστικών πεπτιδίων για την ανάπτυξη καλλυντικών Τα βιοενεργά πεπτίδια έχουν ένα ευρύ φάσμα βιοδραστικότητας, γεγονός που τα καθιστά ιδανικούς υποψηφίους για την ανάπτυξη καλλυντικών προϊόντων. Μελέτες in vitro έχουν δείξει ότι τα βιοενεργά πεπτίδια (που λαμβάνονται ως εκχυλίσματα, υδρολύματα και/ή μεμονωμένα πεπτίδια) παρουσιάζουν βιολογικές ιδιότητες συμπεριλαμβανομένων αντιοξειδωτικών, αντιμικροβιακών και αντιφλεγμονωδών δράσεων, επιπλέον των ιδιοτήτων τους να αναστέλλουν ένζυμα που σχετίζονται με τη γήρανση, όπως η ελαστάση. κολλαγενάση, τυροσινάση και υαλουρονιδάση. Ορισμένες μελέτες αναφέρουν πολυλειτουργικά βιοενεργά πεπτίδια που μπορούν ταυτόχρονα να επηρεάσουν, ευεργετικά, πολλαπλές φυσιολογικές οδούς στο δέρμα. Επιπλέον, in vivo μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι η τοπική εφαρμογή ή κατανάλωση βιοδραστικών πεπτιδίων διαθέτει αξιοσημείωτη προστασία του δέρματος. Αυτές οι ιδιότητες υποδηλώνουν ότι τα βιοενεργά πεπτίδια μπορεί να συμβάλλουν στη βελτίωση της υγείας του δέρματος παρέχοντας συγκεκριμένες φυσιολογικές λειτουργίες, παρόλο που οι μηχανισμοί που διέπουν το προστατευτικό αποτέλεσμα δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως.
Γονιδιοτοξικότητα
Γενικά, τα πεπτίδια και οι πρωτεΐνες δεν αναμένεται να είναι δυνητικά γονιδιοτοξικά. Σε μια από τις κατευθυντήριες γραμμές του (ICH S6(R1)), το ICH (Διεθνές Συμβούλιο για την Εναρμόνιση των Τεχνικών Απαιτήσεων για Φαρμακευτικά Προϊόντα για Ανθρώπινη Χρήση) αναφέρει ότι «Δεν αναμένεται ότι αυτές οι ουσίες (πεπτίδια/πρωτεΐνες) θα αλληλεπιδράσουν άμεσα με το DNA ή άλλο χρωμοσωμικό υλικό» (International Conference on Harmonisation, 2011).
Αυτό επιβεβαιώθηκε περαιτέρω από άλλες μελέτες όπου 78 πρωτεΐνες δοκιμάστηκαν για γονοτοξικότητα με μόνο τέσσερις να φαίνεται να προκαλούν αναπαραγώγιμα γονοτοξικά αποτελέσματα.
mdpi.com:Topical Peptide Treatments with Effective Anti-Aging Results
PubMed : Topical peptides as cosmeceuticals.
Potential role of natural bioactive peptides for development of cosmeceutical skin products
*Περισσότερες κλινικές μελέτες για τα πεπτίδια θα είναι διαθέσιμα σύντομα στην νέα μας βιβλιοθήκη “Πρότυπα Αισθητικών Εφαρμογών¨ και στο πρόγραμμα “Αισθητική Μεσοθεραπεία”
Αισθητική Μεσοθεραπεία
