Ανασκόπηση κλινικών δοκιμών για το tai chi και το qigong για άτομα άνω των 55
Το Tai chi (επίσης αναφέρεται ως T'ai Chi, Taiji, Tai Chi Chuan, κ.λπ.) είναι ένα αρχαίο κινεζικό σύστημα άσκησης (που ξεκίνησε πριν από 2.000 χρόνια ως στρατηγική πολεμικών τεχνών) που χρησιμοποιεί ήπιες, αργές, σκόπιμες, διαλογιστικές κινήσεις του σώματος (και προσεκτικά καθορισμένες στάσεις/θέσεις) για την επίτευξη ψυχικής και σωματικής χαλάρωσης. Μία από τις πιο δημοφιλείς μορφές άσκησης στον κόσμο, αρχικά ασκήθηκε ως 108 σύνθετες, συνδεδεμένες κινήσεις – . Συχνά περιγράφεται ως «διαλογισμός σε κίνηση».
Το Qigong (προφέρεται τσι-γκονγκ) είναι επίσης μια αρχαία κινεζική πρακτική άσκησης και θεραπείας, που περιλαμβάνει διαλογισμό, έλεγχο της αναπνοής και ασκήσεις κίνησης. Η λέξη “Qi” που αποτελεί το πρώτο συνθετικό αναφέρεται στη ζωτική ενέργεια, τις πληροφορίες, την αναπνοή και το πνεύμα. Το δεύτερο συνθετικό, “gong”, σημαίνει ανάπτυξη και τελειοποίηση. Συνεπώς, το Qigong θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη της ζωτικής μας ενέργειας. Υπάρχουν διάφορες μορφές Qigong που εξασκούνται ανά τον κόσμο. Κάποιες από αυτές εστιάζουν στην πνευματικότητα και την υγεία μέσω των αναπνοών και του διαλογισμού, ενώ άλλες είναι πιο έντονες και περιλαμβάνουν πολεμικές ασκήσεις. Το Τάι-Τσι, , αναφέρεται πολλές φορές σαν μορφή του Qigong, ωστόσο ενώ οι δύο πρακτικές μπορεί να μοιράζονται αρκετά στοιχεία, αποτελούν ξεχωριστές πρακτικές .
Μια πρόσφατη ανασκόπηση μελετών είχε ως στόχο την αξιολόγηση δοκιμών των επιπτώσεων του t’ai chi και του qigong στα αποτελέσματα της σωματικής και ψυχολογικής υγείας σε άτομα ηλικίας άνω των 55 ετών.
Οι δοκιμές που συμπεριλήφθηκαν ανέφεραν βελτιώσεις στην έκβαση στην ομάδα t’ai chi ή qigong σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.
Οι συγγραφείς της ανασκόπησης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι παρεμβάσεις φυσικής δραστηριότητας που περιλαμβάνουν t’ai chi ή qigong μπορεί να βελτιώσουν τα αποτελέσματα που περιλαμβάνουν τη σωματική λειτουργία, την αρτηριακή πίεση, τον κίνδυνο πτώσεων και την κατάθλιψη και το άγχος σε ηλικιωμένους.
Ωστόσο σημείωσαν επιφυλάξεις για την αξιοπιστία των συμπερασμάτων εξ αιτίας μιας σειράς παραμέτρων όπως η αναφορά των μεθόδων ανασκόπησης, τον κίνδυνο γλωσσικής μεροληψίας και την έλλειψη αξιολόγησης εγκυρότητας των συμπεριλαμβανόμενων δοκιμών
Οι συγγραφείς δήλωσαν ότι η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να λάβει υπόψη τα πνευματικά στοιχεία του t’ai chi και του qigong και θα πρέπει να εξετάσει τη δυνατότητα εφαρμογής του t’ai chi και qigong σε διαφορετικές φυλετικές και εθνότητες .
